Altijd op weg naar de volgende halte

Als je je de verantwoordelijkheden aantrekt die voortkomen uit de noodzaak te werken aan een duurzame samenleving doen zich soms natuurlijke momenten voor. In 2022 overkwam mij zo’n moment. De onderneming waar ik destijds werkzaam was transformeerde, nadat een investeringsmaatschappij een meerderheidsbelang nam, tot een nagenoeg uitsluitend financieel gedreven organisatie. Mijn absolute overtuiging was dat waarden met elkaar in balans moeten zijn om een daadwerkelijk stap voorwaarts te maken in de transitie. Ik koos mijn eigen weg.

Nadat ik voor mijzelf een ‘gidsdocument’ geschreven had, de kennis die in het bedrijfsleven had opgedaan en mijn ervaringen van 18 jaar gemeenteraadslidmaatschap, in twee rugzakken had ‘gepropt’ besloot ik mijn reis te beginnen.

Een nooit volledig van tevoren uitgestippeld pad maar wel gericht op alle haltes die ik in mijn plan had gekozen. Op al die halteplaatsen stapten mooie mensen in. Mensen die, met mij de intrinsieke motivatie hadden om niet uitsluitend beleidsdocumenten en vergadercultuur in te brengen maar bereid waren het ‘laaghangend fruit’ te plukken.

Ze stapten in en ik zocht de samenwerking. Bij het transformeren naar een duurzame samenleving is samenwerken om doelen te bereiken een voorwaarde. Het delen van kennis en netwerk. Transparant communiceren. Open innoveren.

Nu ben ik ruim twee jaar onderweg. En maak ik de reis samen met het basisonderwijs, beroepsonderwijs, maatschappelijke organisaties, overheden en bedrijfsleven. Elk met een eigen intrinsieke voortgangsmotivatie. Te werken aan een aarde met nieuw perspectief. Een verschilmaker op reis, altijd op weg naar de volgende halte. «